domingo, 28 de septiembre de 2008

La función

Como siempre, antes de empezar la función, me paseo por el escenario que en esos momentos está poco iluminado, casi a oscuras. Compruebo que todo esté en su sitio, que los objetos que tengo que utilizar estén donde tienen que estar, que los muebles no interrumpan el paso, porque alguien los hayan movido. Es un trabajo meticuloso, casi maniático, pero que me da seguridad. Luego repaso el texto y vocalizo, caliento la voz, y me quedo un rato mirando el espacio escénico, como si tuviera necesidad de retener todo eso dentro de la memoria, como si no lo estuviera ya.
A veces mientras realizo mi ritual viene alguno de los compañeros a hacer algo parecido, porque cada uno tiene su rito, cada uno tiene sus manías. Los hay que necesitan moverse por todo el espacio; los hay que necesitan estirarse en el suelo, para tener un contacto más directo; otros vienen a buscar una nota al piano, para seguir afinando su instrumento; otros cantan, otros bailan, y otros sencillamente se sientan callados en el lugar del público.
Ayer tuvimos la primera representación y fue muy bien, la verdad. Tuvimos un lleno hasta la bandera, aunque hay que decir que el espacio es pequeño. El resultado fue muy bueno, a la gente le gustó mucho y nosotros quedamos satisfechos porque el trabajo realizado había llegado a sus destinatarios, el público.
De momento sólo queda la representación de hoy. No hay ninguna función más concertada de este espectáculo. Sabíamos que iba a ser así, cuando decidimos volver a producir este montaje, pero aun así nos da pena, a todos y el público de ayer nos estuvo diciendo que era una pena que se quedara aquí.
Es lo que tiene el teatro, que es un arte efímero. Tal vez eso fue lo que me enamoró de este arte, lo que me atrajo tanto para hacer de ello mi carrera, mi formación.
Que tengáis un buen día, viajeros.
Entrellat
PS: Si te animas a venir hoy, aquí tienes toda la información que necesitas.

Foto 1: Yo, unos momentos antes de empezar la función de ayer - Foto 2: el escenario a oscuras, momentos antes de empezar. Rubí, septiembre de 2008

16 comentarios:

Anónimo dijo...

carmenques dijo en Fotolog 28/09/08 9:06 …

me alegro que todo fuese tan bien...y que estes satisfecho de tu trabajo...no seas modesto...que un lleno hasta la bandera no es fácil de conseguir...


Un abrazo y mucha mierda para hoy!!!!

Anónimo dijo...

my_sweetbox dijo en Fotolog 28/09/08 9:15 …

felicidades por el lleno de ayer!!! Me alegro de que disfrutes tanto con lo que haces!! Un profesor de la facultad siempre dice que hay que conseguir trabajar de lo que a uno más le satisfaga, y así no trabajarás ni uno solo de tus días! Hoy tu me has hecho recordar esta frase!

Un beso**

Anónimo dijo...

conilleta dijo en Fotolog 28/09/08 9:53 …

Yo no podré ir a verlo, aunque ahora esté infinitamente más cerca.
Me alegro mucho por el éxito de ayer y no me cabe duda de que hoy será más de lo mismo :)

Disfruta del momento, y mucha suerte.

Un besote !

Anónimo dijo...

joanbarcelona dijo en Fotolog 28/09/08 10:19 …

¿Ves como fue bien? Y seguro que hoy también. Enhorabuena!
Tendras que decir algo más al respecto de tu "boda" de mañana. Ya darás detalles ;-)

Un abrazo dominguero

Joan

Anónimo dijo...

yogama_bcn2 dijo en Fotolog 28/09/08 12:59 …

Oye estas auténtico. Me alegro por ayer y hoy seguro que genial tb. Uf el actor: momentos indefinibles antes de salir, un relax y una satisfaccion cuando todo ha ido bien. Lástima que me entero con tan poco tiempo. Yo tbg habia hecho teatro, ya te contaré en breve . justamente estoy preparando una actualización al respecto. te vas a quedar muerto. Y gracias por la canción, no la conocia con Mina y me ha encantado. Un beso de suerte

Anónimo dijo...

jtello dijo en Fotolog 28/09/08 17:10 …

espero que la función de hoy tambien haya sido un éxito y que despues de esta venga muchas y muchas más. Oye, te pareces un poco en la foto a federico o me parece a mi?

un besazo
Muakss

Anónimo dijo...

hermosaargentina dijo en Fotolog 28/09/08 17:50 …

Holaaaaaaa!!

querido Viajero...

=)

ah..
no no
no es q seas maniatico..:D
yo haria lo mismo..
es necesario..
para q todo salga..
como estaba planeado..
ah!! ,..
espero.. ver algun dia una de esas representaciones..

mucha suerte. .para la de hoy..
aunq.. seguro.. ya debe haber pasado..
o debe estar. .pasando..
:D


BESOS Y ABRAZOS!!!



au revoir

Ale

Anónimo dijo...

mr_conxito dijo en Fotolog 28/09/08 19:56 …

¡¡¡JUAS, JUAS, JUAS!!!... ¡¡¡JIS, JIS, JIS!!!...
¡¡¡¡¡¡MUAJAJAJAJAJAJAJAJJAAJAJAJAJAJAJAJAJAJA!!!!!!
(risas malévolas, sardónicas, pérfidas... y todas esas palabras que nadie sano utiliza en su vida diaria)

AHORA QUE LA HE VISTO, PUEDO PLANTARME AQUÍ, HACER UNA CRÍTICA, UTILIZAR UN SISTEMA ANTI-BORRADO PARA QUE NO LA ELIMINES DE AQUÍ Y TODO EL MUNDO LA LEA Y HUNDIR TU CARRERA, PERO... PERO...

... pero es que me ha gustado mucho, jolín.

Probablemente no haya entendido el 100% y se me escaparan cosas porque no soy un espectro en poesía...
... pero sé lo que he visto y lo que me ha hecho sentir...

... Y te puedo hablar de detalles como cuando la "bailarina" cerraba el abanico rojo, poco a poco, al lado del piano... o de las miradas que nos dirigíais al público (ole vuestros huevos y ovarios; creo que nos poníamos más nerviosos nosotros que vosotros... y no quiero imaginarme lo difícil que es hacerlo)... o de la segunda canción... o del Llanto por Ignacio Sánchez Mejías, especialmente "La cogida y la muerte" y sus "cinco de la tarde", tanto por lo estremecedor del texto como por su recitado (o como se diga)... o de una lagrimilla que vi escurrirse por la mejilla de Eme mientras recitaba (si era sudor, no me lo digas, que esto queda mejor y yo quedo como un tarado... pero creo que no me equivoco)... o de la fijación de Lorca con los muslos y las palomas... o del baile final o...

... o de que le hice una proposición indecente a Eme cuando salió en mi defensa ante tanto ataque a mi estilismo por parte de los hijos de puta de "mis amigos" (qué tarde me dieron!)...

Pero algunas de estas cosas ya te las he comentado y otras... Bueno, las otras quedan para esa invitación en tu casa o una próxima cena por aquí por Barna.

Por cierto: pasan ya de las doce... tachán, tachán...
¡¡¡FELIZ ANIVERSARIOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!
Ains... (lagrimita)...




Nene... Un placer la obra; un placer veros; un placer pasar un rato con vosotros durante los pinchos y copeteo de después... y un placer saber que no será la última vez. Ve guardando entradas: a principios de año toca la siguiente, no?

BESOS, BESOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOS!
(reparte con Eme, que sé que le gusto y no quiero que se cele...)
;)

P.D.1 Menos mal que eres Gold, sino te chapo el libro de visitas.
P.D.2 Cambia el "jolín" del tercer párrafo de mi primer post por un "joder", que queda ridículo.
P.D.3 Sería cojonudo ver tu cara cuando vayas a leer quién te posteó... y veas que el peñazo y la mitad de los posts son míos...
XDDDDDDDDDDDDDD

Anónimo dijo...

rutysoft dijo en Fotolog 29/09/08 0:42 …

BS"D

Hola entrellat!
Aplausos! aplausos!
No fui a verte porque me queda algo lejos, pero te puedo asegurar que si viviera allí hubiera estado presente.
Ahora me quedo a esperar tu comentario de cómo fue!?
besote
Ruty

Anónimo dijo...

nekobcn dijo en Fotolog 29/09/08 3:54 …

jolín! que diría conxito, y ahora qué escribo yo después de la parrafada del susodicho habitante de conxo??

seré breve, un placer veros tanto dentro como fuera del escenario, me encanta veros tan próximos (bueno, vale... en el escenario me pone un poco nervioso eso de que me podais salpicar con el sudor). Felicidades...

y ya puestos... felicidades también por esa otra obra que llevais ya 20 años representando día a día... me quedaría sin manos de tanto aplaudir.

Anónimo dijo...

d_profundis_bcn dijo en 29/09/08 4:22 …

Un arte efímero que es una buena metáfora de la existencia humana, efímero pero que puede y debe ser apasionante y tu en eso eres un maestro

Besos y felicidades

Anónimo dijo...

paerva dijo en Fotolog 29/09/08 4:29 …

Me alegro de que todo hay salido a pedir de boca!

Enhorabuena y que envidia más sana me dan los de Rubí que han podido verlo y disfrutarlo.

Besitos.

Anónimo dijo...

la_triche dijo en Fotolog 29/09/08 17:31 …

Y despues de la gallega salida y la rubia catalana...solo falto yo!!!!!
Siento que nos hayais tenido q volver a sufrir a los 3 a la vez, aunq esta vez veniamos mucho mejor decorados con "mi muleta" (y eso q la camisa de la gallega lo puso dificil...)
Un placer y una gran sorpresa veros. Una hora de poesia q me mantuvo atenta (quitando el momento tanga de la tia de delante, aun se me pone la piel de gallina cuando me acuerdo) y vosotros fuisteis los culpables.
Un placer enorme conocer a Eme, pedazo de hombre, por guapo y por encantador, no te mereces menos (cuidado con la ladilla gallega, q segrega leche materna cuando lo ve...)
Y feliz aniversario, de lo demas ya se q os encargareis vosotros.
Nos vemos pronto. Q Eme tiene muchas ganas de hacer de anfitrion, y yo de verlo con el delantal...mmmmmmmmmmm
Cada vez mas contenta y mas agradecida a esto del fotolog. Me ha regalado a gente como tu.
Un beso enorme artista!

Anónimo dijo...

soyhansyhans dijo en Fotolog 29/09/08 17:59 …

He leido tus dos actualizaciones, el ensayo general y la función.
Nos has aproximado y nos has hecho vibrar con tu exposición de la obra, me he sentido como si os estuviera observando desde las banbalinas.
Ya solo me hace falta ver la función.

Besos

Anónimo dijo...

nekobcn dijo en Fotolog 30/09/08 6:07 …

de nada, de nada... el placer fue todo mio/nuestro

Ele dijo...

BONA TARDA, FRAN!

Acabo de connectar-me a l'"entrellat", que feia dies que no mirava les teves fotos... Com m'ha agradat la de l'assaig del "Balcón abierto" ...! com ja em tens acostumada, ets un poeta, per tal com descrius les sensacions... i ets, alhora, una ànima sensible pel què expliques... gràcies! m'ha fet molt bé llegir-ho i gairebé reviure els moments previs a sortir a escena. Per a mi és un moment màgic, gairebé irreal i alhora terrible, perquè no té volta enrera...

Em va fer molta, moltíssima il·lusió tornar a col·laborar amb vosaltres. La Càmara m'ha regalat alguns dels moments més feliços de la meva vida... és exactament així com ho sento!

I a sobre, amb el muntatge "Balcón abierto", el primer dels molts muntatges que faria amb vosaltres on no era una professora de l'escola de música, sinó "Ele".

Poc em podia imaginar, aquell dia que vam quedar amb tu i el Manu, amb la Susana, per assajar les cançons de Lorca, que ens faríem amics i que ens estimaríem tant!

Un petó fort, fort i una abraçada encara més forta.

Ele